Dertigersdialogen

‘Hoe gaat het?’

‘Goed. Met jou?'

'Zelfde. Ook druk. Ik zou graag meer tijd voor mezelf willen. Leuk zo’n vrouw en kind, maar wanneer heb ik voor het laatst echt tijd gehad voor mezelf? Ik weet precies wat ik iedere minuut van deze week ga doen. Zelfs in de weekenden, want die hebben we twee maanden geleden al vol gepland.’

‘Ik zou juist graag willen dat ik mijn tijd kon vullen met een leuke kerel en een reeks schattige kinderen. Alleen is ook maar alleen. Maar waar vind ik zo’n man? Als een man in de dertig nu nog vrijgezel is, heeft dat een reden. Ik ga tegenwoordig voor de gescheiden man. Ik moet wat, want alle leuke mannen lijken bezet.’

‘Welnee, overal lopen leuke mannen. Leuker dan die van mij in ieder geval. Mijn relatie is saai en voorspelbaar. Ik twijfel of ik nog wel met hem verder wil. De gedachte dat ik de rest van mijn leven alleen nog seks met hem ga hebben, benauwt me enorm. Maar tegelijk is het ook zo vertrouwd. Zo makkelijk. Ik wil niet helemaal opnieuw moeten beginnen. We hebben twee katten. We hebben een koophuis samen. Dat krijg je in deze tijd ook niet verkocht.’

"Mijn vriendin wil graag terug naar het dorp waar ze is opgegroeid."

‘Wij hebben zojuist ons huis verkocht. Binnen een week! Nu twijfelen we enorm waar we naar toe gaan. Mijn vriendin wil graag terug naar het dorp waar ze is opgegroeid. Dichtbij de natuur. Haar ouders in de buurt. Ik wil me nog niet begraven in zo’n klein gehucht ver bij iedereen vandaan. Maar veel van onze vrienden trekken ook weg naar een dorp.’

‘Wij willen graag naar de Randstad verhuizen, maar krijgen ons huis niet verkocht. Het staat financieel flink onderwater. We hebben het gekocht in de tijd dat iedereen nog dacht dat de huizenprijzen altijd maar bleven stijgen. Niet dus. Omdat we de hypotheek moeten aflossen, kan ik ook niet minder gaan werken.’

‘Mij hebben ze zojuist een promotie aangeboden. Maar ik denk er over om minder te gaan werken. Uitzoeken wat ik echt wil in dit leven. Alles draait om carrière maken, geld en status. Liever zou ik iets maatschappelijks doen. Leraar worden of zo. Ik hoor mijn omgeving al smalend zeggen dat ik mijn talent vergooi aan zo’n “Melkert-baantje”. Maar als ik een baan vind die bij me past, zou ik met plezier een flink deel van mijn salaris inleveren.’

"Als ik op mijn 34^e nog geen man gevonden heb, dan neem ik in mijn eentje een kind."

‘Nou, had ik maar meer geld. Mijn vrienden hebben allemaal een goedbetaalde baan. Ik voel me echt een droeftoeter als we weer een weekend weg gaan en ik telkens moet aangeven dat het echt goedkoper moet. Ze hebben zelfs voorgesteld om een deel voor mij te betalen. Toen voelde ik me helemaal zielig. Maar ik vind mijn vrienden belangrijk. Ik wil hun vriendschap niet kwijt.’

‘Ik zie mijn vrienden nog maar zelden. Schijt aan hen. Ze zijn allemaal zo saai geworden. Gesetteld. Huisje, boompje, cavia, kindje. Ik wil bergen beklimmen in Nepal, surfen in Indonesië en gefrituurde inktvis eten op de stranden van Costa Rica. Maar niemand wil langer dan een week weg van z’n gezin.’

‘Jij hebt tenminste vrienden. Ik had studiegenoten, collega’s. Maar nu ik thuis zit met mijn pasgeboren dochter, blijven mijn telefoon en de deurbel zwijgen. Van de 153 Facebookvrienden die ik heb, hoor ik in het echte leven nooit wat. Ik zie dat ze naar festivals gaan, samen sushi eten, naar de zonsondergang kijken bij Scheveningen. Ik praat af en toe met een moeder bij de crèche. Ik voel me eenzaam.’

‘Ik voel me ook eenzaam. Mijn relatie is uit. Ik woon in een armetierig appartementje. Ik had nu getrouwd willen zijn met mijn ex-vriendin. Op zaterdag urenlang koffie drinken aan de ontbijttafel en allebei een stuk van de krant lezen. Mijn vrienden zeggen dat ik gewoon op Tinder moet gaan. Genieten van het leven. Maar ik vind het een trieste bedoening. Ik wil geen seksdate via een app of internet. Ik wil een serieuze relatie en kinderen.’

"Ik ga tegenwoordig voor de gescheiden man." 

‘Ik wil geen kinderen. Een keuze die ik voortdurend moet verantwoorden. ‘Wacht maar, je eierstokken gaan vanzelf wel klapperen’, zeggen ze. Maar ik wil het gewoon echt niet. Ik ben gelukkig zo zonder kinderen.’

‘Ik wil dolgraag kinderen, maar bij ons lukt het maar niet. Ik vind het vervelend dat iedereen steeds vraagt wanneer wij nou eens gaan beginnen. Gisteren als het kon! Ik ben al jaren bezig. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. De meeste van onze vrienden hebben al kinderen. Alleen vrijgezelle vriendinnen zijn nog kinderloos.’

‘Als ik op mijn 34^e nog geen man gevonden heb, dan neem ik in mijn eentje een kind. Gewoon via de spermabank. Dat is niet zoals ik het gedacht had, maar tot nu toe verloopt weinig zoals gepland.’

‘Jeetje, ingewikkeld.'

'En herkenbaar.'

'Nog maar een fles wijn bestellen?'


***
Met dank aan iedereen die hier onbewust aan heeft bijgedragen. Wijntje?


photo credit: 96dpi via photopin cc