dinsdag 6 mei 2014

Geitenwollen sokken van Vanilia





















Heb je je geitenwollen sokken gewassen en gestreken? Altijd leuk als je vrienden meeleven met je nieuwe baan. Vandaag begin ik bij Lievegoed, een antroposofische zorgorganisatie. Wat is antroposofische zorg?’ vraagt iedereen. Dat weet ik ook niet, maar ik ga het ontdekken. 


De eerste tekenen zijn goed: een persoonlijke benadering, geloof in de positieve invloed van biologisch eten en een natuurrijke omgeving, creativiteit en spiritualiteit als belangrijke katalysators bij het herstelproces. Maar antroposofisch roept bij mij ook associaties op met zelfgepunnikte omslagdoeken, zweverige gesprekken over de invloed van de maanstand op je humeur en mensen die je lang en indringend aankijken en iedere zin beginnen met het nadrukkelijk uitspreken van je naam.

Antroposofen-punten
Tijdens mijn eerste koffiezetapparaatgesprek wankelt meteen mijn geitenwollen sokken vooroordeel. ‘Ik ben dit weekend naar een sample sale van Vanilia geweest’, zegt Els, een inderdaad smaakvol geklede, nieuwe collega. ‘Een fabriekshal vol met rekken met jasjes, jurkjes, blousjes van dit en vorig seizoen. Fan-tas-tisch!’ Ook de meeste andere collega’s zien er uit alsof ze vaker bij Zara winkelen dan bij de Wereldwinkel.
‘Is iemand van jullie antroposofisch?’ vraag ik aan mijn collega’s bij een volgende koffiezetapparaat-ontmoeting. Want ja, je zou verwachten dat de meesten antroposofisch zijn. Ze werken hier immers. Maar nee, niemand. ‘Er zijn wel authentieke antroposofen, maar die kom je vooral in bepaalde beroepen met patiëntcontact tegen’, zegt mijn communicatiecollega Judith. ‘Ze zijn er wel hoor’, zegt een andere collega, ‘ook op deze gang. Ik heb een goed idee! Jij gaat raden wie de antroposofen op onze gang zijn.’ Die uitdaging neem ik natuurlijk graag aan. Ik scoor punten voor iedere antroposoof die ik als zodanig herken.

Na twee dagen staat de teller nog steeds op nul. Ik heb nog niemand ervan kunnen verdenken antroposoof te zijn. Niemand kijkt me indringend aan en ik heb nog geen gesprekken gevoerd over zorgwekkende kleurafwijkingen in mijn aura. Er zijn vooral veel leuke, gezellige collega’s die net als ik enthousiast worden van biologisch eten en alternatieve therapieën. Ik deel mijn verbazing met mijn collega. Ze lacht. ‘Lievegoed is niet zo klassiek antroposofisch meer. Nee dan laatst. Toen was ik bij een kleine antroposofische organisatie. Daar had je ze nog echt: van die vrouwen in flappiedepappie rokken en zo’n grijze knot op hun hoofd.’ 'Ja die!' geef ik grijnzend toe, 'die had ik in groten getale verwacht te zien.'
Anders dan normaal
Ondanks de schijnbare afwezigheid van zelfverklaarde antroposofen is het echt anders bij Lievegoed. Prettig anders. Dat zit in de locatiekeuze – midden in de bossen – maar ook in de inrichting. Het zit in kleine details, zoals het uitgebreide assortiment aan kruidentheeën en biologische cup-a-soupjes, planten in ieder kantoor. Er hupsen konijnen voor mijn raam en er wandelt ook een mannetjespauw rond.
Maar het wordt nog veel duidelijker in de omgeving waar de patiënten verblijven. Met Judith bezoek ik de kliniek waar mensen met een verslaving of psychiatrische problematiek behandeld worden. Huiskamer-ruimtes met warme kleuren, lichte houtsoorten, kleden op de vloer. Overal staan planten en verse bloemen. Er zijn muzieklokalen, een grote keuken waar patiënten gezamenlijk koken als onderdeel van hun therapie. Biologisch eten uiteraard dat verbouwd wordt in een groentetuin op het terrein. 

Als ik hier zo rondloop, vallen me duidelijk de verschillen op met reguliere zorginstellingen. Klinische behandeling hoeft helemaal niet in een klinisch (lees: kil, zakelijk) sfeertje plaats te vinden. Wat je hier ziet is eigenlijk zo…ja…logisch. Als je dit ervaart, vraag je je af waarom het niet overal zo gebeurt.

En het zijn de mensen die het prettig anders maken. Ik weet niet wat het is. Het zijn geen uiterlijke kenmerken, noch is het in een sappig cliché te vatten. Maar al deze niet-antroposofen zorgen er op hun eigen manier voor dat ik mij snel thuis voel hier. Het maakt mij extra nieuwsgierig naar een Echte Antroposoof.


Bij terugkomst uit de kliniek is er goed nieuws. Er is een kennismakingsafspraak ingepland. Morgen praat ik met een Zelfverklaard Antroposoof. Ga ik deze week toch nog een puntje scoren.

3 opmerkingen:

  1. Leuk! Dat je er ondanks je ideeen bij antroposofie, er zo open in stapt! Ik ben al langer bekend met antroposofische instellingen en heb hetzelfde gevoel erbij als jij perfect omschrijft! Zoooveel fijner dan in reguliere instellingen meestal (waar ik heb gewerkt). Van mij mag het ook overall zo zijn/worden voor clienten! :) En....gefeli met je nieuwe job!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk dat jij dat ook zo ervaren hebt! Ik ben benieuwd wat ik allemaal nog ga ontdekken over de antroposofie. Binnenkort ga ik een dag "meedraaien" als cliënt. Spannend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk Sanne! Zo herkenbaar :-) Ik heb op de afdeling gewerkt die jij met Judith bezocht hebt; daar werken overigens veel antroposofen hoor :-) Nogmaals gefeliciteerd met je nieuwe baan en voor het echte Antroposofische gevoel moet je maar eens meedoen met een Euritmie-oefening :-)

    BeantwoordenVerwijderen